dziesiec lat pozniej

indian campground. polowa drogi pomiedzy krawedzia poludniowa kanionu, a bright angel campground nad brzegiem rzeki colorado, gdzie przemieszczamy sie i nocujemy jutro.
wczoraj w nocy potworna zimnica (pomimo polaru, dresu, spiwora i dodatkowej wkladki ocieplajacej w spiworze szczekalam zebami), natomiast dzisiaj w dzien ok. 37st C. dom wariatow.
z gory schodzic zaczelysmy pozniej niz wg planu (czemu mnie to nie dziwi...), ale na miejscu bylysmy juz przed godz.11. 7,5km w dol, widoki przepiekne, za ciezkie plecaki, sporo ludzi i wysoka temperatura. warte jednak katuszy. mamy znow do swojej dyspozycji obiekt w postaci stojaka na plecaki, miejsca na namiot i stolu z lawami z dwiema metalowymi skrzyniami na jedzenie (jesli nie schowa sie jedzenia, wiewiorki sa bardzo chetne na wizyte w darmowej restauracji, przyprowadzajac przy okazji krewnych; jedna ukradla mi juz, nota bene, baton). zaraz obok kran z biezaca woda, kawalek dalej toalety, naokolo bordowe skaly, a do tego miliardy jaszczurek, wiewiorek, myszek polnych, czerwonych glizd, swierszczy, ptakow. zdarzyl sie tez jelen, kondory, a nawet czip i dejl.
zjadlysmy na obiad i kolacje pare liofilizowanych pysznosci (bardzo smaczne, ale ranigast jest przy tym dla mnie koniecznoscia), sprobowalysmy popoludniowej drzemki (proba to tylko niestety, z powodu sasiadki, ktora chyba polknela megafon), porozmawialysmy ze straznikiem (rendzerem), ktory usilowal mnie przekonac, ze nie urodzilam sie w polsce, po czym wybralysmy sie na 5km spacer na plateau point. cel - zachod slonca. mamma mia, jaki widok. sciana pionowa w dol, na dole rzeka colorado, na gorze pokryte zlotym swiatlem skaly. miliony lat historii. trudno opisac.
to naprawde niesamowite, byc tutaj w srodku. widzialam kanion dokladnie dziesiec lat temu z tarasu widokowego i obiecalam sobie, ze wroce na dluzej. moj wielki mozg podpowiada mi, ze sie udalo.
jutro pobudka o 6rano i wczesny wymarsz - ucieczka przed upalem. swierszcze dra sie na calego. ide spac.